Miód gryczany, ze względu na znaczną ilość fruktozy, poleca się – podobnie jak miód akacjowy, osobom chorym na cukrzycę insulinoniezależną. Niektórzy naukowcy wskazują także na korzystny wpływ miodu gryczanego przy chorobach wzroku, słuchu, przy kłopotach z pamięcią, w procesach odnowy tkanki kostnej po złamaniach oraz jako środka wspomagającego w terapii przeciwnowotworowej.

W porównaniu z innymi miodami kwiatowymi, miód gryczany ma wyższą zawartość substancji odpornościowych (inhibiny) oraz pierwiastków, tj.:  żelazo, magnez, fosfor, potas, mangan, bór, sód, miedź, cynk, wanad, krzem, jod, nikiel, kobalt, co jest charakterystyczne dla ciemnych miodów. W próbkach polskiego miodu gryczanego stwierdza się także dużą ilość witaminy C oraz witamin Bi, 62 i PP.

Duża ilość mikroelementów i substancji odpornościowych oraz łatwo przyswajalnej glukozy sprawia, iż miód ten ma najwyższą przydatność w leczeniu anemii u dzieci i dorosłych, a także we wzmocnieniu układu immunologicznego i ogólnej poprawy metabolizmu człowieka niezależnie od wieku. Miód ten jest wyjątkowo przydatny w leczeniu serca i naczyń krwionośnych.

Ponadto miód przyspiesza trawienie, wzmacnia cały organizm, skutecznie odżywia mózg, dodaje sił witalnych, działa antynowotworowo i bakteriostatycznie.

W swojej pierwotnej postaci – płynnej patoki, miód gryczany ma kolor ciemno-brązowy, ciemno-herbaciany do brunatnego. Po skrystalizowaniu ma barwę jaśniejszą od patoki i konsystencję krupkowatą.

Miód gryczany posiada bardzo silny aromat kwiatów gryki, a smak ostry, lekko piekący. Dzięki temu nadaje się on do wypieków wonnych ciast, pierników, mazurków.

Źródło :http://www.talerzwitamin.pl/o-miodach/gryczany/